Zazwyczaj to my oceniamy jakiś język obcy, pod kątem trudności w jego nauce, wymowie, warto jednak poznać opinię obcokrajowców o naszym języku polskim. Jaki jest? Co stanowi trudność dla innych nacji, a co jest skomplikowane dla nas? Niezwykle ciekawe jest poznanie opinii o języku polskim pochodzącej z zewnątrz, czyli ze strony narodów angielskojęzycznych. Przykładowo strona https://en.wikivoyage.org/wiki/Polish_phrasebook zamieszcza transkrypcje popularnych zwrotów (jak wskazuje tytuł strony) powszechne zwyczaje związane ze słownictwem (osobny akapit poświęcono użyciu słowa na k, podkreślając znaczenie tego wyrazu jako przerywnika w języku polskim). A więc co wiemy – polski język należy do grupy języków zachodniosłowiańskich wraz z czeskim słowackim ,itp. Bla bla,
Ale! Co ciekawe! Polski posiada unikalną cechę jaką są nosowe samogłoski (w pisowni są to nasze polskie ogonki) zanikłe w innych językach słowiańskich. Dla Anglika istotne jest na przykład że – tłumaczymy z angielskiego – podobnie jak w innych językach słowiańskich, polski jest bardzo fleksyjny i pozwala na wiele swobody w szyku wyrazów. To, co jest nie do pomyślenia w językach pozycyjnych, takich  jak język angielski, w polskim jest codzienną praktyką – czasem nawet nam przysporzy to kłopotu! – jak w groteskowym zdaniu „ogień topi lód” , lód topi ogień, topi lód  ogień, itp. To , co jest trudnością  w powyższym przykładzie, to fleksja, mocno związana z odmianą przez przypadki. Czyli deklinacją.

O trudnościach w języku polskim  pisaliśmy w artykule tutaj

Tu jest kolejny punkt, na który zwraca uwagę mówca angielskojęzyczny – w języku angielskim nie ma przypadków, w niemieckim są  cztery. A w polskim? Siedem, choć daleko nam do fińskiego , gdzie występuje od piętnastu do dwudziestu siedmiu przypadków. Jednak, autor zaznacza dla odbiorców angielskich, że ponieważ polski ma siedem przypadków, trzy rodzaje, trzy czasy oraz osiemnaście wzorów koniugacji czasownika – może to być niezłym wyzwaniem dla obcokrajowca.

Wymowa r w angielskim i w polskim

Przejdźmy do sekcji wymowy polskiej dla obcokrajowca – ciekawe ze dźwięk spółgłoski „r” nie ma analogii w języku angielskim . Pisze autor: „Rolling r is the sound you will most probably never learn. Approximate it with the r you know, whatever it is.” Nie do końca wydawałoby się to prawdziwym stwierdzeniem, że nigdy się nie nauczysz polskiego r, gdyż w północnych obszarach Zjednoczonego Królestwa, w Szkocji czy też w  Irlandii funkcjonuje wciąż twarda, północna wymowa głoski r. Przychodzi na myśl parabola z powieści  Sir Arthura Conan Doyle’a, ze „jego twarda szkocka wymowa zagrzechotała jak laska przeciągnięta po parkanie” . (Sherlock Holmes),